Οι έξυπνες αίθουσες διδασκαλίας θα ενθαρρύνουν την ανεξάρτητη δια βίου μάθηση

Έχετε προσέξει τις διαφορές στον τρόπο ομιλίας των διαφορετικών γενεών;

Δεν αναφέρομαι στις λακωνικές εκφράσεις των εφήβων ή στη φτωχή γραμματική τους. Μιλώ για το φαινόμενο του «Google it!». Σας θυμίζει κάτι;

Ενώ εγώ και η σύζυγός μου ευχαρίστως διαφωνούμε, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού, για το έτος κυκλοφορίας ενός παλιού άλμπουμ ή για την πλοκή ενός μυθιστορήματος που διαβάσαμε παλαιότερα, τα παιδιά μας, που είναι στην εφηβεία, ενοχλούνται από αυτές τις συζητήσεις και τους διαπληκτισμούς για το παρελθόν. «Ψάξτε το στο Google», φωνάζουν μαζί, κουνώντας επιδεικτικά τα κεφάλια τους μπροστά στους «παρωχημένους» γονείς των 40+.

Κάτι έχει αλλάξει. Παρόλο που η γενιά μου είχε μάθει να εκτιμά τη γνώση, η γενιά της νέας χιλιετίας επιδεικνύει την ικανότητά της να αναζητά τις πληροφορίες που χρειάζεται για οποιαδήποτε εργασία ή συζήτηση.

Από την «εργασία για μια ζωή» στη «δια βίου μάθηση»

Και αυτό είναι κάτι θετικό!

Ο κόσμος αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Τα οικονομικά μας μοντέλα και η αγορά εργασίας αναμένεται να αναθεωρηθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι νέες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η επαυξημένη πραγματικότητα, οι εκτυπωτές 3D, τα ρομπότ και τα cobot (για να αναφερθούμε σε μερικές), πρόκειται να ενταχθούν ακόμη περισσότερο στις εργασίες και τα σπίτια μας.

Η ιδέα της «εργασίας για μια ζωή» της γενιάς των παππούδων μας έχει αντικατασταθεί: τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα στην Ευρώπη μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουν δουλειές ή ακόμα και κλάδο, πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Προκειμένου να είναι ομαλή η μετάβαση, οι μελλοντικές γενιές θα πρέπει να κατακτήσουν την ικανότητα της μετα-μάθησης.

Με λίγα λόγια, η μετα-μάθηση αφορά στη γνώση και στην ανάληψη του ελέγχου στην εκπαίδευσή μας. Σχετικοί είναι και οι όροι «αυτο-διδασκαλία» ή «αυτοδίδακτος».

Δημιουργία ενός εργατικού δυναμικού μετα-μάθησης

Στα πλαίσια της πιο πρόσφατης έρευνάς μας για τον αντίκτυπο της τεχνολογίας σε βασικούς τομείς της Ευρώπης, ρωτήσαμε 17 κορυφαίους στοχαστές σχετικά με την επίδραση που αναμένεται να έχει η τεχνολογία στον εργασιακό χώρο έως το 2025. Στη συνέχεια, παρουσιάσαμε τα ευρήματα σε πάνω από 7.000 επιχειρηματικά στελέχη και εργαζομένους από την Ευρώπη, για να αξιολογήσουμε τις αντιλήψεις και την ετοιμότητά τους σχετικά με αυτές τις αλλαγές.

Σύμφωνα με τον Ben Hammersley, Συντάκτη της αγγλικής έκδοσης του περιοδικού WIRED (μεταξύ άλλων), «η μετα-μάθηση θα αποτελεί βασική δεξιότητα που πρέπει να αναπτύσσει ένας εργαζόμενος και ένας μαθητής» στο μέλλον. Αυτή η άποψη υποστηρίχτηκε από το 57% των επιχειρηματικών ηγετικών στελεχών στην Ευρώπη, οι οποίοι πιστεύουν ότι η μετα-μάθηση θα εδραιωθεί ως η νέα νόρμα.

Στη αίθουσα διδασκαλίας του μέλλοντος, η μετα-μάθηση θα υποστηρίζεται από μια σειρά συνεργατικών τεχνολογιών, όπως διαδραστικούς βιντεοπροβολείς, συσκευές wearable, λύσεις επαυξημένης πραγματικότητας και εκτυπωτές 3D.

Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει ολοένα και περισσότερο να λειτουργούν ως καθοδηγητές, και όχι ως απλοί ομιλητές, υποστηρίζοντας τους μαθητές και ενθαρρύνοντάς τους να κυνηγούν τους εκπαιδευτικούς στόχους που θέτουν οι ίδιοι στον εαυτό τους. Το 72% των Ευρωπαίων συμφωνούν ότι η εκπαίδευση θα γίνει πιο εξατομικευμένη και θα προσαρμόζεται στο κάθε άτομο ξεχωριστά, ακόμα και εντός μιας κοινόχρηστης αίθουσας.

Είμαστε έτοιμοι για την αλλαγή;

Αν και υπάρχει κάποια ανησυχία σχετικά με τις πιθανές προκλήσεις που μπορεί να επιφέρουν οι νέες τεχνολογίες στο παραδοσιακό εκπαιδευτικό μοντέλο, ορισμένες τάσεις φαίνονται πολύ θετικές. Έχοντας ως δεδομένο τις αναμενόμενες ανάγκες της οικονομίας έως το 2025, η μεικτή μάθηση (μέσω συνδυασμού online και offline εκπαιδευτικών εργαλείων) υποστηρίζεται από το 68% του εργατικού δυναμικού της Ευρώπης, η συνεργατική εκπαίδευση υποστηρίζεται από το 65% και η μετα-μάθηση από το 66%.

Συνολικά, το 55% του εργατικού δυναμικού της Ευρώπης συμφωνούν ότι η μετα-μάθηση θα έχει θετική επίδραση σε ολόκληρο τον εκπαιδευτικό τομέα.

Αυτό σημαίνει ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν λιγότερες γνώσεις;

Φαίνεται όμως ότι δεν αντιδρώ μόνο εγώ έτσι στην κουλτούρα του «Google it!». Το 69% των ερωτηθέντων ανησυχούν ότι η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία και η πρόσβαση σε πληροφορίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα γενικό υποβιβασμό των γνώσεων.

Ωστόσο, τελευταία αντιμετωπίζω αυτήν την προσαρμογή ως μέρος μιας πιο μακροπρόθεσμης τάσης.

Πριν από την τυπογραφία, οι πρόγονοί μας μετέδιδαν προφορικά τις γνώσεις τους, κάτι που εμείς δεν θεωρούμε πλέον απαραίτητο ή πρακτικό. Ίσως το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειχναν οι προηγούμενες γενιές στις εγκυκλοπαίδειες να είχε προκαλέσει αντίστοιχα σχόλια του τύπου «ψάξ' το στην εγκυκλοπαίδεια», σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αλλά πιστεύω ότι κανείς δεν θα υποστηρίξει ότι τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα υπονομεύθηκαν από την εισαγωγή του γραπτού λόγου ή από τη χρήση των βιβλίων. Ούτε πιστεύω ότι οι γνώσεις μας έχουν περιοριστεί.

Οι νέες τεχνολογίες δημιουργούν νέους τρόπους εργασίας και οι νέοι τρόποι εργασίας μπορούν να οδηγήσουν σε νέες αναζητήσεις, ανακαλύψεις και ιδέες.

Η προοπτική ενός εκπαιδευτικού συστήματος και εργασιακού χώρου που θα ενσωματώνουν τις νεότερες τεχνολογίες, οι οποίες θα υποστηρίζουν τη δια βίου μάθηση, ενθαρρύνει τόσο την ανεξάρτητη αναζήτηση όσο και τη δημιουργικότητα, κάτι που με κάνει να ανυπομονώ για το μέλλον.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα;

Η πλήρης έρευνα περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες. Από εδώ μπορείτε να την κατεβάσετε